Dzikie stwory...

Obejrzałam film "Gdzie mieszkają dzikie stwory" i jestem w trakcie książki. Pewnie ją zrecenzuje :)
Jak na razie z głowy wylazła mi taka oto ilustracja malowana farbami plakatowymi, akwarelami i kredkami progresso :)

Z powrotem, czyli...

            

Samym środkiem ciszy kroczyła żwawo jej przyczyna- obcy wędrowiec z dużą walizką, 

Pięknie sklepiona czaszka podróżnego znamionowała niepospolitą inteligencję, 

postawa i wejrzenie zdradzały cudzoziemca, 
liczne nalepki na walizce- światowca, 

a to wszystko razem- królika.

            Jest taka książka, która była niespodzianką od losu. Kupiłam ją na kiermaszu książek z okazji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy za 2 zł. Potem dowiedziałam się że jest praktycznie niedostępna, nie ma jej w księgarniach, nie ma w drukarniach. Ktoś wystawił ją na allegro za 90 zł a w antykwariacie kosztuje 40 zł, a dopaść ją trudno. Mowa o „Z powrotem, czyli fatalne skutki  niewłaściwych lektur” napisanej przez Zbigniewa Batko. W ilustracje zaopatrzył ją genialny Stasys Eidrigevičius. Książka została wydana dwa razy za pośrednictwem wydawnictwa Iskry, pierwszy raz w 1984 roku. Trudno mi powiedzieć do kogo jest skierowana, wydaje się zbyt zawiła dla dzieci, momentami przerażająca.

            Opowiada historie Królika… Królika? A może nie Królika? Opowiada historie Królika, nasz Królik wędruje mając przy sobie jedynie walizkę.  Wędruje w poszukiwaniu samego siebie. Oczywiście po drodze spotyka wiele istot, przyjaznych i nie.  Wędrujemy z koniem i pingwinem, oraz z kukułką z zegara . A czasami mruga do nas Tereska.

            Opowieść ta w dość zawiły ale barwny sposób pokazuje co się może stać jak zatracimy siebie chcą być kimś innym. Opowiada o tym co się dzieje gdy zaczynamy znajomość od kłamstwa oraz jakie są skutki czytania cudzej korespondencji :P

            Wspomniany wcześniej Stasys Eidrigevičius wykonał ilustracje które jednych mogą przerażać i odrzucać, innych przyciągać i hipnotyzować (ja należę do tych drugich).

            Zbigniew Batko napisał w swoim życiu dwie książki, pracował również przy produkcji filmów animowanych studia SE-MA-FOR.

            Daniel Sczechura w 1997 roku stworzył krótką animację na podstawie owej książki. Nazwał swój film „Dobranocka”, polecam każdemu, kto lubi stare animacje, obejrzeć to 15 minutowe dzieło.

"Dobranocka" Daniel Szczechura 1997

Kraina Chichów

Tytuł: Kraina Chichów (The Land of Laughs)

Autor: Jonathan Carroll

Gatunek: urban fantasy

Rok wydania w formie książkowej: 1990 r.

W Polsce książka ta ukazała się nakładem wydawnictw: REBIS, Prószyński i S-ka

                                            "Prowadź życie systematyczne i uporządkowane,

                                             abyś mógł sobie pozwolić

                                             na gwałtowność i oryginalność w pracy."

                                             Flaubert

Nie będę się rozwodzić nad szatą graficzną ponieważ wznowień i okładek było sporo, pokażę za to kilka polskich wydań.

                                                

                                                  

                                                    

Nie jest to zwykła książka. Nie opowiada o zwykłych wydarzeniach. Z początku wciąga nas w życie głównych bohaterów, ich relacje, otoczenie, a gdy człowiek już się spokojnie odnajdzie i "osiedli" w fabule....BUM! wszystko odwraca się do góry nogami, zostaje odbite w krzywym zwierciadle. Trudno pisać o tej książce nie zdradzając fabuły, ale spróbuję  uchwycić chociaż jej niezwykły charakter.

          Książka zaczyna się spokojnie. Poznajemy Tomasza Abbeya, nauczyciela języka angielskiego, który jest synem słynnego aktora (tak to jest ważne). Tomasz uwielbia książki które czytał w dzieciństwie, konkretnie jedną- „Krainę Chichów”, napisaną przez niejakiego Marshalla France’a. Postać pisarza intryguje Abbeya, który wpada na pomysł napisania biografii autora. W swoich poszukiwaniach, w antykwariacie spotyka Saxony, dziewczyna również jest zafascynowana Marshallem. Tom coraz bardziej przekonany do pisania biografii, po wielu perypetiach, razem z nowo poznaną koleżanką wyjeżdża do rodzinnego miasta pisarza…. Miasteczko jak miasteczko, wszyscy się znają, lubią, szanują. Fryzjer, sklep spożywczy, pralnia i córka Marshalla France’a. Tom i Saxony coraz bardziej zagłębiają się w życie pisarza. Odwiedzają ulubione miejsca, czytają ulubione książki, poznają jego przyjaciół, jedzą te same potrawy. Zaczynają pisać biografię, jednak od tego momentu w miasteczku zaczynają się dziać dziwne rzeczy które będą miały ogromne znaczenie dla naszych bohaterów. Wypadki samochodowe czy śmierć domowych pupili same w sobie nie są niczym niezwykłym, niezwykła jest radość mieszkańców z tych zdarzeń i pewność że tak właśnie miało być, bo tak było przesądzone.

          Czy pisarz ma moc tworzenia, ożywiania? Czy tworzone istoty mają wolną wolę? Jak ważne w tej fabule są bulteriery? I czy śmierć może nas nie przerażać? By móc rozprawiać na takie tematy trzeba sięgnąć po Krainę Chichów

          Polecam tę książkę każdemu fanowi niezwykłych historii i niekonwencjonalnych rozwiązań. Uważam że jest to pozycja godna uwagi. Mnie się bardzo podobała i z chęcią sięgnę po inne dzieła tego autora :)

Złodziejka książek

Postanowiłam napisać mini recenzję (?), notkę o książce i filmie które wywołały we mnie sprzeczne emocje. 

Tytuł: Złodziejka książek (the Book Thief)

Autor: Markus Zusak (zaskoczyło mnie że jest Australijczykiem i ma 39 lat)

Rok wydania: na świecie 2005, w Polsce 2008

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Typ: powieść wojenna

Pierwsze wydanie ma śliczną okładkę, w genialny sposób odzwierciedlającą fabułę - prosta kolorystyka z symbolicznym obrazkiem. Niestety w 2013 roku, gdy wyszedł film, jak na komercję przystało, wprowadzili na rynek egzemplarze z okładką z filmu. Tragiczna nie była, ale to już nie to samo. Na szczęście ta szata graficzna nie cieszyła się powodzeniem i wznowili wydanie stare z lekko zmienioną czcionką. Oczywiście, było wiele innych okładek, ale pokażę te które ukazały się w Polsce.

                                                           stara okładka

         

                                                                    okładka z filmu

Zaczynając od książki, porwała mnie bez reszty, zakochałam się w każdym jej elemencie. Postacie są barwne, ale jednocześnie swojskie - czujesz jakbyś je znał. Mimo że Markus Zusak jest Australijczykiem, świetnie odwzorował klimat Hitlerowskich Niemiec, wczuł się w język i kulturę panującą wśród biedoty (nie ukrywajmy, nasi główni bohaterowie mają ledwo co do garnka włożyć). Książka opowiada o życiu dziewczynki, którą matka oddała pod opiekę niemieckiej rodzinie. Już na początku zostaje sama, jej młodszy brat - Werner, który miał razem z nią zamieszkać u niemieckiej rodziny, umiera w pociągu i zostaje pochowany przy torach. Opowiada historię dziewczynki, która uczy się czytać i pisać dzięki nowemu ojcu i ukradzionym książkom, ale przede wszystkim przetrwać i być dobrym człowiekiem. Opowiada równocześnie historię wielu innych osób, Maxa Vandenburga, Hansa Hubermanna, Rudiego Steinera oraz  innych pobocznych postaci. Dowiadujemy się także sporo o akordeonie, czarnoskórym olimpijczyku  i bibliotece burmistrza. Historia i czas w jakim się znajdujemy to tylko powiązane tło mimo iż jest katalizatorem zdarzeń.

Książka wydaje się gruba, bo ma prawie 500 stron (chociaż historia w niej opisana dzieje się mniej więcej przez 4 lata plus podsumowanie), jednak czyta się ją w zatrważającym tempie, strona za stroną i człowiek nie wie kiedy ją kończy, chociaż robi to z ciężkim sercem gdyż zakończenie… nie zdradzę tego :P

Film… film mnie rozczarował na całej linii. Cieszę się, że najpierw przeczytałam książkę, bo inaczej pewnie nie zrobiłaby na mnie takiego wrażenia. Niestety, mimo dobrej scenografii i zaplecza technicznego film jest pozbawiony jakichkolwiek wyższych uczuć, jakiejkolwiek tragedii (tak, książka jest o tragedii). Owszem dla osób które nie czytały książki, film jest do przyjęcia, a nawet może się spodobać. Wycięto mnóstwo scen, dodano nowe które zmieniają fabułę,niektóre przeinaczono. Film pozbawia sceny emocji, wszystko jest jakby delikatniejsze, słowa i gesty. Akcja jest przyspieszona, i co najbardziej boli - nie widać tak dobrze więzi między bohaterami, która jest jednym z mocniejszych punktów fabuły i na niej opiera się też akcja. Wiele rzeczy które w książce było oczywistych, dzięki cudownym opisom w filmie stają się dwuznaczne i trudno pojąć o co chodzi. Musze również wspomnieć o niedocenionym narratorze.

Zatem, jeżeli ktoś filmu nie oglądał, a ma zamiar, to polecam najpierw przeczytać książkę (chociaż ostrzegam, że film może w tedy wydać się okropnym tworem). Jeżeli zaś ktoś już film widział, może przeczytać „Złodziejkę książek”po to, by mieć porównanie.