Międzyludzie

                                             

                                                                                *

-Dzień Dobry, jestem Księżyc a Ty?

-Ja, jestem Słońce.

-O... Słońce, jesteś jaśniejącym punktem w przestrzeni, tym który dodaje mi blasku?

-Tak w istocie jest, jestem Słońce i nic nie jest ważniejsze ode mnie, nic nie jest cieplejsze, nie daje większego ukojenia, nic!

-To czemu mnie dajesz chłód i mrok? jestem ciemny i zimny... przez Ciebie, przestałem jaśnieć w nocy, Twój blask spalił mnie i zostawił tylko ciemną noc, więc, dobrze mówili.... nigdy nie bądź za blisko słońca.

-Kim byłeś?

-Byłem księżycem, byłem jaśniejącym punktem w nocy, okiem w ciemności, znakiem dla zgubionych...

-A kim teraz jesteś?

-Nie wiem... chyba, jestem popiołem... rozdmuchaj więc mnie, bym chociaż przez chwile był jeszcze częścią świata.

                      

                                                                                 *